ಬಯಕೆ ತೋಟದ ಹೂವು ನಾನು,
ಬಯಸಿ ಬಂದ ರಸಿಕ ನೀನು,
ಹೂವನರಸುತ ಬಂದಿದೆ ದುಂಬಿ,
ಚೆಲುವ ರಸಿಕತೆಯ ಮೈ ತುಂಬಿ.
ಗಲ್ಲವ ಚುಂಬಿಸುವ ಮುಂಗುರುಳ ಮೋಡಿ,
ತುಟಿಯಂಚಿನ ನಿನ್ನ ನಗುವಿನ ಮೋಡಿ,
ನಯನದಂಚಿನ ಆ ಮಾಯದ ಸೆಳೆತಕೆ,
ನಾನಂದೆ ಸೋತೆ ನಿನ್ನ ಚೆಲುವಿನ ಬಾವಕೆ.
ಚೆಲುವನರಸಿಬಂದ ನಿನಗೆ ಸೋತೆ,
ಚೆಲುವನಾರಾದಿಸುವ ಕವಿಗೆ ಸೋತೆ,
ಸೌಂದರ್ಯೋಪಾಸಕನ ಕವಿತೆಗೆ ಸೋತೆ,
"ರಸಿಕನೆ" ನಿನ್ನ ರಸಿಕತೆಗೆ ನನ್ನೇ ನಾ ಮರೆತೆ.
My Page Views
14 April, 2010
13 April, 2010
Memories from Manali
The cities living under the shadow of the hills Manali and Kullu are the 2 beautiful places. Manali attracts tourists from its natural beauty and Kullu from garment factories. Though these are 2 different cities they are popularly known as KuluManali.
It is good to plan trip to reach Manali in the early morning, if not, it will be very difficult to feel the cold. The cold is like that. To see sunrise in Manali we have to wait till 8:40AM. In Manali we can feel the cold trough out the day. If we touch the cold water, it is confirm that our hand will lose the feel.
In November and December cold will be less. There will no snow on the roads. But in the month of January and February it is not like that. For some people it will be like hell. In this month roads, trading sheds, houses will be covered by snow. People will think twice to come out of the house in the evening. Here trading starts only 1 hour before sunrise.
Everyday Sunset will be too early because of the hills. Though Sunset happens around 3:30 PM, around 6 PM the entire city will be in dark. Some shops will be closed around 7:30 Pm. But the main market of Manali closes at 9:30 PM. We can reach Manali in any vehicle, but to travel in Manali it is good to use TATA SUMO type of vehicle. It will be too difficult to travel in the narrow roads of Manali. The roads of Manali can be compared to the one way roads of Tyre2 cities. But driving is very difficult. The driver should be too brave. One side there is stronger hill and other side deeper view. The simple carelessness of the driver can create big accidents.
Coming to the beauty of Manali, hills look like wearing white sari. During the sunrise, around 8:00 AM, top of the snow covered hills look like wearing golden cap. It will be greatest experience to be there on the top of the hill at this time.
Travelling on the hills through narrow roads to reach snow covered hills takes 1 hour. The distance is only 20 KM. But the vehicle should travel slowly in the down roads, and in up roads. Before reaching snow covered hills, it is better to have special cloths for rent which is available beside the roads. It will be comfortable to enjoy in the snow.
It will be a memorable experience when we go in walk to the tip of the snow covered hill. The place is very suitable trekking. Weather change can be experience when getting down from the vehicle. If too cold is felt, we can have one or two cup of coffee. Of course coffee boys will be around you in these hills. If you think of the necessity of the stick to climb hills it is available, but Rs. 5/- for each. It will be good experience when we climb hills on the horse. In the hills some chats are available like noodles, egg items, coffee, tea, fried rice etc... We think very costly when we purchase ½ litre cool drinks of Rs. 20/- for Rs. 50/-
On the tar roads we can find hard ice pieces. It slips when we put legs on that. Beside the roads we can find the flowing water under the protected thin ice layer. If the ice layer is broken it comes to our hand. There are few stones and trees on the hill surrounded by snow. If we try to walk near the tree, our legs will be under snow till the Knees. If we keep snow on hand for few seconds, the blood circulation will be abnormal, and we cannot move our hands for few seconds.
When coming to the dangerous part of natural beauty, it is beyond our imagination. On the top of the hills, due to sunlight the snow will be harder, if someone slips when walking that, it is not possible to get there dead body. If nobody comes to help when your legs are struck in snow, it is very difficult to take your legs out of snow. Adventurers who will to have the taste of snow, it is not possible to talk for few seconds after having snow. It is waste of drinking hot coffee. It will be difficult to breath for asthma patients. Nose blockage may happen for daily weasers.
We can see army camp, Manali market from the top of the hill. It is very excitement moment when we see sunset from top of the snow covered hill. But till 6: PM human moments is not possible.
The other place in Manali is HIDIMBA temple. It is 1.5 KM far from Manali market. There is a foot print in the temple. People believe that the god of fire has kept his leg on the HIDIMBA hill. The queries thing of this temple is, everyone who is coming out of the temple will be having lighted cigarettes or Hard Desi Cigars in their hand. Having cigarettes is not the culture of this temple, but smoking is not prohibited in this temple.
There is one club house in Manali. It is specially known for tourists. Rope river crossing, Bridge river crossing, Dinosaurs cave, High rope jumping are only a few attraction of club house. The important attraction of club house is we can have a snap by wearing the dress of the Manali culture. Manali is very suitable for young couples.
The shopping lovers can visit the shopping mahal in club house. Here we can get the things from local manufacturers, branded items. And also near club house we can see the branded duplicate items. In the market near the bus stand, we can see the wood carving items, sweaters, dresses, sittings, etc..... there are more sweater shops in Manali. Here most of the shops are attached to shopping complexes. It does not mean that there are no foot path shops. The notable thing in Manali is there is a separate complex for sweaters.
When coming to having food, the south Indian meals are very costly. One south Indian mini meals costs Rs. 150. The north Indian meal consists of only Roti, Daal, fried Rice. The climatic condition of Manali decides the development of Manali culture.
In Manali there are 2 police squares, 2 circles, one bus stand. The govt. Of Himachal Pradesh run busses to Manali in the name of HRTC. There are 2 one way in Manali. First bus to Manali comes at 6:00 AM, and the last is at 11: PM. There is no train facility.
Kullu is 35 KM far from Manali. Here the garment products are very cheap. In the company outlets near the factories we can see the cloths of export quality, export surplus.
From Manali Shimla is 400 KM away. Again the same line of hills, sharp turnings, and one side the flowing river in deeper roots and other side the moving vehicles. Anyhow in the despite mind we have to say Bye Bye to Manali.
Whatever it may be Oaty is for cold, Manali is for snow.
It is good to plan trip to reach Manali in the early morning, if not, it will be very difficult to feel the cold. The cold is like that. To see sunrise in Manali we have to wait till 8:40AM. In Manali we can feel the cold trough out the day. If we touch the cold water, it is confirm that our hand will lose the feel.
In November and December cold will be less. There will no snow on the roads. But in the month of January and February it is not like that. For some people it will be like hell. In this month roads, trading sheds, houses will be covered by snow. People will think twice to come out of the house in the evening. Here trading starts only 1 hour before sunrise.
Everyday Sunset will be too early because of the hills. Though Sunset happens around 3:30 PM, around 6 PM the entire city will be in dark. Some shops will be closed around 7:30 Pm. But the main market of Manali closes at 9:30 PM. We can reach Manali in any vehicle, but to travel in Manali it is good to use TATA SUMO type of vehicle. It will be too difficult to travel in the narrow roads of Manali. The roads of Manali can be compared to the one way roads of Tyre2 cities. But driving is very difficult. The driver should be too brave. One side there is stronger hill and other side deeper view. The simple carelessness of the driver can create big accidents.
Coming to the beauty of Manali, hills look like wearing white sari. During the sunrise, around 8:00 AM, top of the snow covered hills look like wearing golden cap. It will be greatest experience to be there on the top of the hill at this time.
Travelling on the hills through narrow roads to reach snow covered hills takes 1 hour. The distance is only 20 KM. But the vehicle should travel slowly in the down roads, and in up roads. Before reaching snow covered hills, it is better to have special cloths for rent which is available beside the roads. It will be comfortable to enjoy in the snow.
It will be a memorable experience when we go in walk to the tip of the snow covered hill. The place is very suitable trekking. Weather change can be experience when getting down from the vehicle. If too cold is felt, we can have one or two cup of coffee. Of course coffee boys will be around you in these hills. If you think of the necessity of the stick to climb hills it is available, but Rs. 5/- for each. It will be good experience when we climb hills on the horse. In the hills some chats are available like noodles, egg items, coffee, tea, fried rice etc... We think very costly when we purchase ½ litre cool drinks of Rs. 20/- for Rs. 50/-
On the tar roads we can find hard ice pieces. It slips when we put legs on that. Beside the roads we can find the flowing water under the protected thin ice layer. If the ice layer is broken it comes to our hand. There are few stones and trees on the hill surrounded by snow. If we try to walk near the tree, our legs will be under snow till the Knees. If we keep snow on hand for few seconds, the blood circulation will be abnormal, and we cannot move our hands for few seconds.
When coming to the dangerous part of natural beauty, it is beyond our imagination. On the top of the hills, due to sunlight the snow will be harder, if someone slips when walking that, it is not possible to get there dead body. If nobody comes to help when your legs are struck in snow, it is very difficult to take your legs out of snow. Adventurers who will to have the taste of snow, it is not possible to talk for few seconds after having snow. It is waste of drinking hot coffee. It will be difficult to breath for asthma patients. Nose blockage may happen for daily weasers.
We can see army camp, Manali market from the top of the hill. It is very excitement moment when we see sunset from top of the snow covered hill. But till 6: PM human moments is not possible.
The other place in Manali is HIDIMBA temple. It is 1.5 KM far from Manali market. There is a foot print in the temple. People believe that the god of fire has kept his leg on the HIDIMBA hill. The queries thing of this temple is, everyone who is coming out of the temple will be having lighted cigarettes or Hard Desi Cigars in their hand. Having cigarettes is not the culture of this temple, but smoking is not prohibited in this temple.
There is one club house in Manali. It is specially known for tourists. Rope river crossing, Bridge river crossing, Dinosaurs cave, High rope jumping are only a few attraction of club house. The important attraction of club house is we can have a snap by wearing the dress of the Manali culture. Manali is very suitable for young couples.
The shopping lovers can visit the shopping mahal in club house. Here we can get the things from local manufacturers, branded items. And also near club house we can see the branded duplicate items. In the market near the bus stand, we can see the wood carving items, sweaters, dresses, sittings, etc..... there are more sweater shops in Manali. Here most of the shops are attached to shopping complexes. It does not mean that there are no foot path shops. The notable thing in Manali is there is a separate complex for sweaters.
When coming to having food, the south Indian meals are very costly. One south Indian mini meals costs Rs. 150. The north Indian meal consists of only Roti, Daal, fried Rice. The climatic condition of Manali decides the development of Manali culture.
In Manali there are 2 police squares, 2 circles, one bus stand. The govt. Of Himachal Pradesh run busses to Manali in the name of HRTC. There are 2 one way in Manali. First bus to Manali comes at 6:00 AM, and the last is at 11: PM. There is no train facility.
Kullu is 35 KM far from Manali. Here the garment products are very cheap. In the company outlets near the factories we can see the cloths of export quality, export surplus.
From Manali Shimla is 400 KM away. Again the same line of hills, sharp turnings, and one side the flowing river in deeper roots and other side the moving vehicles. Anyhow in the despite mind we have to say Bye Bye to Manali.
Whatever it may be Oaty is for cold, Manali is for snow.
15 February, 2010
From Love To Love
Every day we meet, we chat. But till now I have no courage to say you. That is the reason why I am writing you this.
I started loving you from our first meeting. But I could not express my love when I saw you first, because I had the fear that you may consider me as a lofer. So I was not. Let it be. I thought of expressing my love in our 2nd meeting, but you was with your friends. I feared to call you from them.
After this I thought of collecting your phone number by hook or kook. But if I ring you, you would have scolded me “Hay…. how you had my number, you stupid”. I thought of ringing when you yourself gave me your number. But I know you will change your phone number. If so, it will be problem for me to find your new phone number. I know your door number. It is waste, because your father & mother will be there.
After all these, I decided to propose you in valentine day party. I was on the way to your home. My fate was bad. My bike met with accident. At that moment I lost the patience. I thought of proposing you in next valentine day party. But valentine day comes only once in a year.
It took little time to understand the real truth. That is “Every day is valentine day for lovers”
I am waiting to say I LOVE YOU to you when we both are together alone. Please………….
When we meet don’t ask me “why do you love me”? I cannot answer. Your smile, your anger, your beautiful expressions will make me to remain silent. LOVE is not of liking one feature in you. LOVE is not having any reason to come.
If I write more you feel I am boring. In short time when we are together alone, without forgetting, I will definitely say I LOVE YOU.
From Love To Love
11 February, 2010
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಪ್ರೀತಿಗೆ
ನಿನಗೆ ಅದೆಷ್ಟೊ ಸಲ Phoneನಲ್ಲಿ, Parkನಲ್ಲಿ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅಂದ್ಕೊಂಡ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿನ ಹೇಳೋಕಾಗ್ದೆ ಈ Letterನಲ್ಲಿ ಬರ್ದಿದಿನಿ.
ನಿನ್ನ ನಾ ಮೊದಲು ನೋಡಿದಾಗ್ಲೆ I LOVE YOU ಅಂತ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅಂದ್ಕೊಂಡೆ, ಆದ್ರೆ ನೀ ನನ್ನ ಪೋಲಿ ಅಂದ್ಕೊಂಡ್ರೆ ಅಂತ ಹೇಳ್ಲಿಲ್ಲ. ಸರಿ, ಎರಡನೆ ಭೇಟಿಗೆ ಹೇಳೋಣ ಅಂದ್ರೆ , ನೀನು ನಿನ್ನ Friends ಜೊತೇನೇ ಇದ್ದೆ. ನಿನ್ನ ಕರೀಲಿಕ್ಕೆ ಮನಸ್ಸು ಬರ್ಲಿಲ್ಲ.
ಆ ಮೇಲೆ ನಿನ್ನ Phone Number Collect ಮಾಡಿ Phone ಮಾಡೋಣ ಅಂದ್ರೆ, “ನಿಂಗೆ ಹೇಗೊ ನನ್ Number ಸಿಕ್ತು” ಅಂತ ಬಯ್ದರೆ ಸರಿ ಇರಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳ್ಲಿಲ್ಲ. ನೀನೆ ನಿನ್ Number ಕೊಟ್ಟಾಗ್ಲೂ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅಂದ್ಕೊಂಡೆ, ಆದ್ರೆ ನೀನು Phone Number Change ಮಾಡಿದ್ರೆ ಕಷ್ಟ ಅಂತ ಹೇಳ್ಲಿಲ್ಲ.
ಆಮೇಲೆ Valentine’s Day Partyಗೆ ನಿನ್ನನ್ನ ಕರೆದು Propose ಮಾಡೋಣ ಅಂದ್ಕೊಂಡು, ನಿನ್ನ ಕರೆದ್ಕೊಂಡು ಬರೋಕೆ ಹೊರಟ್ರೆ Bike ಪಂಚರ್ ಆಯ್ತು. Propose ಮಾಡೊ ಮೂಡೇ ಹೊಯ್ತು. ಈ ಸಲ ಅಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಮುಂದಿನ Valentine’s Dayಲಿ Propose ಮಾಡೋಣ ಅಂದ್ರೆ Valentine’s Day ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಒಂದೇ ಸಲ ಬರೋದು.
ಆಮೇಲೆ Valentine’s Day Partyಗೆ ನಿನ್ನನ್ನ ಕರೆದು Propose ಮಾಡೋಣ ಅಂದ್ಕೊಂಡು, ನಿನ್ನ ಕರೆದ್ಕೊಂಡು ಬರೋಕೆ ಹೊರಟ್ರೆ Bike ಪಂಚರ್ ಆಯ್ತು. Propose ಮಾಡೊ ಮೂಡೇ ಹೊಯ್ತು. ಈ ಸಲ ಅಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಮುಂದಿನ Valentine’s Dayಲಿ Propose ಮಾಡೋಣ ಅಂದ್ರೆ Valentine’s Day ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಒಂದೇ ಸಲ ಬರೋದು.
ಪ್ರೀತಿಸಿದವರಿಗೆ ದಿನಾ Valentine’s Day ಅನ್ನೊ ಸತ್ಯ ನನಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗೋಕೆ ಇಷ್ಟು ದಿನ ಬೇಕಾಯ್ತು.
ನಾನು ನಿನಗೆ I LOVE YOU ಅಂತ ನಾವಿಬ್ಬರೆ ಎಕಾಂತವಾಗಿದ್ದಾಗ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅಂತ ಆಸೆ, Please..............
ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ನನ್ನನ್ನೇ ಯಾಕ್ LOVE ಮಾಡ್ದೆ ಅಂತ ಕೇಳ್ಬೇಡ, ನಾನ್ ಉತ್ತರ ಹೇಳೋಕಾಗಲ್ಲ. ನಿನ್ನ ನಗು, ನಿನ್ನ ನಾಚಿಕೆ, ನಿನ್ನ ಕೋಪಗಳು ನನ್ನನ್ನ Silent ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತೆ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ನಿನ್ನ ಒಂದು ಗುಣ ನೋಡಿ ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡೆ ಅನ್ನೊಕೆ, ಇದು ಪ್ರೀತಿ. ಕಾರಣಾನೆ ಇಲ್ದೆ ತಾನೆ ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟೋದು.
20 January, 2010
ಸ್ವಾಭಿಮಾನಿ ಕನ್ನಡ ಮೇಷ್ಟ್ರು
ಸುಬ್ಬರಾವ್ ಅಶ್ವತ್ ನಾರಾಯಣ ಅಂದ್ರೆ ಬಹುಶ: ಯಾರಿಗೂ ಥಟ್ ಅಂತ ನೆನಪಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅದೇ ಚಾಮಯ್ಯ ಮೇಷ್ಟ್ರು ಅಂದ್ರೆ ಬೇಗ ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ. "ನಾಗರಹಾವಿನ" ಆ ಹಾವಾಡಿಗನ (ಮೇಷ್ಟ್ರಿನ) ಪಾತ್ರ ಅವರ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನೇ ಮರೆಸಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಒಬ್ಬ ಕಲಾವಿದನಿಗೆ ಅದಕ್ಕಿಂತ ದೊಡ್ಡ ಗೌರವ ಬೇರೇನಿದೆ.
೨೫ನೇ ಮೇ ೧೯೨೫ ರಂದು, ಹಾಸನ ಜಿಲ್ಲೆಯ, ಅರಕಲಗೂಡು ತಾಲುಕಿನ, ಕರಗನಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿ, ಮೈಸೂರಿನಿಂದ ಕಲಾಸೇವೆ ನೆಡೆಸಿದ ಕೆ.ಎಸ್.ಅಶ್ವತ್, ಸ್ವತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಲೊಂಡಿದ್ದವರು. ೧೯೫೬ ರಲ್ಲಿ ಸ್ತ್ರೀ ರತ್ನ ಎಂಬ ಕನ್ನಡ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ನಾಯಕನಟನಾಗಿ ಚಿತ್ರರಂಗ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು. ನಾಯಕನಾಗೇ ಚಿತ್ರರಂಗ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು ಖ್ಯಾತರಾಗಿದ್ದು ಪೋಶಕನಟರಾಗಿ. 350 ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕನ್ನಡ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ನಟಿಸಿದ್ದಾರೆ. ನಾಟಕಗಳನ್ನೇ ತರಬೇತಿ ಶಿಬಿರವನ್ನಾಗಿಸಿ ಸಿನಿಮಾ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಮೋದಲ ಚಿತ್ರದಲ್ಲೆ ನಾಯಕನಟನಾದವರು.
ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬಿ.ಜಯಮ್ಮ, ಉದಯಕುಮಾರ್, ಕಲ್ಯಾಣ್ ಕುಮಾರ್, ಲಕ್ಶ್ಮೀದೇವಿ, ಬಾಲಕೃಷ್ಣ, ನರಸಿಂಹರಾಜು ಅವರಂತಹ ಅದೇಷ್ಟೋ ಪೋಶಕ ನಟರು ಬಂದಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಅಶ್ವತ್ ಅವರ ವಿಶೇಷತೆನೆ ಬೇರೆ. ತಂದೆ, ಅಣ್ಣ, ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ, ದೊಡ್ಡಪ್ಪ, ಅಳಿಯ ಹೀಗೆ ಯಾವುದೇ ಪಾತ್ರಕ್ಕೂ ಜೀವ ತುಂಬುತ್ತಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಶ್ವತ್. ಮಾದರಿ ತಂದೆಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ನೀಡಿದ ಈ ನಟ, ಅದೇಕೋ ಹಾಸ್ಯ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ. ಮಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲ ಗಂಭೀರ ಪಾತ್ರಗಳು. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಗಂಭೀರ ಹಾಸ್ಯ.
ಜೇನುಗೂಡಿನ "ನೀನೆಲ್ಲಿ ನಡೆವೆ ದೂರ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಲೋಕವೆ" ಹಾಡೇ ಆಗಿರಬಹುದು, ಭಂಗಾರದ ಗುಡಿ ಚಿತ್ರದ "ಥೈಯ್ಯ ಥಕ ಥೈಯ್ಯ ಥಕ ಕುಣಿಯೋ ಬೊಂಬೆ" ಹಾಡೇ ಆಗಿರಬಹುದು ಇನ್ನೂ ಯಾರ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದಲೂ ದೂರವಾಗಿಲ್ಲ. "ಎಮ್ಮೆ ತಮ್ಮಣ್ಣ", "ನಂದಾ ದೀಪ", "ಮುದುಡಿದ ತಾವರೆ ಅರಳಿತು", "ನೆಂಟರೋ ಗಂಟು ಕಳ್ಳರೋ", "ಗಾಳಿ ಗೋಪುರ", "ಹೃದಯ ಹಾಡಿತು", "ಕರ್ಣ", "ಶಬ್ದವೇದಿ", "ಧೂಮಕೇತು", "ಸಿಪಾಯಿ ರಾಮು", "ಶಃಭಾಶಃ ವಿಕ್ರಂ", "ನಾ ನಿನ್ನ ಬಿಡಲಾರೆ", "ಸತ್ಯ ಹರಿಶ್ಚ್ಂದ್ರ", "ಕಸ್ತೂರಿ ನಿವಾಸ", "ಬಂಗಾರದ ಪಂಜರ", "ನಾವಿಬ್ಬರು ನಮಗಿಬ್ಬರು", "ಕರುಣಾಮಯಿ", "Africaದಲ್ಲಿ ಶೀಲ", "ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದ ಮಗ", "ಬೆಳ್ಳಿ ಮೋಡ", "ಗುರು ಜಗದ್ಗುರು", "ರಾಜ ನನ್ನ ರಾಜ", "ಬಾಜಾರ್ ಭೀಮ', "ಭೂಪತಿ", "ವಸಂತ ಲಕ್ಶ್ಮಿ", "ಬ್ರಂಹ ವಿಷ್ಣು ಮಹೇಶ್ವರ", "ಶೃತಿ ಸೇರಿದಾಗ", "ಭಾಗ್ಯಾದ ಲಕ್ಶ್ಮಿ ಬಾರಮ್ಮ", "ಹೊಸ ಬೆಳಕು", "ಗಾಳಿ ಮಾತು", ಹೀಗೆ ಅವರು ತೋರಿದ ನಟನಾ ಕೌಶಲ್ಯ ಕೆಲವೇ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಲ್ಲ ಹಲವು.
"ಆಶಾಡಭೂತಿ"ಯ ರಂಗಣ್ಣನ ಪಾತ್ರ ಜನ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಗಳಿಸಿದೆ. "ಜೇಡರ ಬಲೆಯ" ಖಳನಟನ ಪಾತ್ರ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದರೂ ಜನರು ಅಶ್ವತರನ್ನು ಖಳನಟನಾಗಿ ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ. ಕೆದರಿದ ಕೂದಲು, ಉಬ್ಬು ಹಲ್ಲು, ಅವಿನಾಶ.... ಅವಿನಾಶ.... ಎಂದು ಕಿರುಚುವ "ಜನ್ಮ ಜನ್ಮದ ಅನುಬಂಧ" ಚಿತ್ರದ ಆ ಹುಚ್ಚುದೊಡ್ಡಪ್ಪ. ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಊರುಗೋಲು ಹಿಡಿದು, ಪುಂಡ ಶಿಶ್ಯನಿಗೆ ಬುದ್ದಿಮಾತು ಹೇಳುವ "ನಾಗರಹಾವಿನ" ಆ ಚಾಮಯ್ಯ ಮೇಷ್ಟ್ರು. ಬಿಳೀ ಕೂದಲು, ಗಾಂಧೀಜಿ ತರಹದ ಕನ್ನಡಕ, ಸತ್ತ ಹೆಂಡತಿಯ ಶವದ ಮುಂದೆ "ಈ ತಾಯಿ ರುಣ ಇವತ್ತಿಗೆ ಮುಗೀತು, ಇನ್ನು ಆ ತಾಯಿ(ದೇಶದ) ತೀರಿಸು" ಎಂದು ಯುದ್ದಕ್ಕೆ ಹೊರಟ ಮಗನಿಗೆ ಹೇಳುವ "ಮುತ್ತಿನ ಹಾರ"ದ ಆ ತಂದೆಯ ಪಾತ್ರ ಯಾರಿಗೆ ತಾನೆ ಇಷ್ಟ ಆಗಲ್ಲ. ಸಿನಿಮಾ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೂ ಮೀರಿ ಕಲೆ ಎಂದು ನಂಬಿ ಬಾಳಿ ಬದುಕಿದವರು ಅಶ್ವತ್.
ಎಷ್ಟೇ ಜನಪ್ರೀಯತೆ ಬಂದರು, ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿನ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ, ತಾವು ಮಾಡಿದ ನಟನೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ತಮಗೆಷ್ಟು ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟು ಸಂಭಾವನೆ ಮಾತ್ರ ತೆಗೆದುಕೋಂಡವರು ಅಶ್ವತ್. ಅವರ ಕೊನೆಯ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಅವರು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಸಂಭಾವನೆ ರೂ. 1೦,೦೦೦/- ಮಾತ್ರ. ಒಡಾಟಕ್ಕೆ ಕಾರು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದೆ, ಮೈಸೂರಿನ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ ಶೂಟಿಂಗ್ ಇದ್ದರೆ ಆಟೋದಲ್ಲೋ, ಟಾಂಗಾದಲ್ಲೋ ಹೋಗಿ ಬರುತಿದ್ದರು. ಊಟ ತಿಂಡಿಗೆಂದು ನಿರ್ಮಾಪಕರಿಂದ ಹಣ ಸುಲಿಗೆ ಮಾಡಿದವರಲ್ಲ. ಎ.ಸಿ. ಕಾರು ಕಳಿಸಲಿಲ್ಲ ಅಂತಾನೋ, ಹೊಟೆಲಿನಲ್ಲಿ ಎ.ಸಿ. ರೂಮು ಕೊಡಲಿಲ್ಲ ಅಂತಾನೋ ಶೂಟಿಂಗ್ ಕ್ಯಾನ್ಸಲ್ ಮಾಡೊ ಇವತ್ತಿನ ನಟರು, ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಸಂಭಾವನೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆಂದು ರಂಪಾಟ ಮಾಡೊರು, ಇನ್ನೂ ತಾವು ಮಾಡಿದ ಚಿತ್ರ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗದಿದ್ದರೂ ಸಾಲ ಮಾಡಿ ಶೋಕಿ ಮಾಡೊರು, ಒಂದೆರಡು ಚಿತ್ರ ಹಿಟ್ ಅಗ್ತಿದ್ಹಾಗೆ ತಮ್ಮ ಸಂಭಾವನೆ ಎರಿಸೊ ಇವತ್ತಿನ ನಟರು ಅಶ್ವತ್ ರಿಂದ ಕಲಿಯಬೇಕದ್ದು ತುಂಬಾ ಇದೆ.
ಮೇಷ್ಟ್ರೇ, ನಿಂಮ್ಮಿಂದ ಕಲಿಬೇಕಾದ್ದು ತುಂಬಾ ಇದೆ ಮೇಷ್ಟ್ರೇ.
೨೫ನೇ ಮೇ ೧೯೨೫ ರಂದು, ಹಾಸನ ಜಿಲ್ಲೆಯ, ಅರಕಲಗೂಡು ತಾಲುಕಿನ, ಕರಗನಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿ, ಮೈಸೂರಿನಿಂದ ಕಲಾಸೇವೆ ನೆಡೆಸಿದ ಕೆ.ಎಸ್.ಅಶ್ವತ್, ಸ್ವತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಲೊಂಡಿದ್ದವರು. ೧೯೫೬ ರಲ್ಲಿ ಸ್ತ್ರೀ ರತ್ನ ಎಂಬ ಕನ್ನಡ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ನಾಯಕನಟನಾಗಿ ಚಿತ್ರರಂಗ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು. ನಾಯಕನಾಗೇ ಚಿತ್ರರಂಗ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು ಖ್ಯಾತರಾಗಿದ್ದು ಪೋಶಕನಟರಾಗಿ. 350 ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕನ್ನಡ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ನಟಿಸಿದ್ದಾರೆ. ನಾಟಕಗಳನ್ನೇ ತರಬೇತಿ ಶಿಬಿರವನ್ನಾಗಿಸಿ ಸಿನಿಮಾ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಮೋದಲ ಚಿತ್ರದಲ್ಲೆ ನಾಯಕನಟನಾದವರು.
ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬಿ.ಜಯಮ್ಮ, ಉದಯಕುಮಾರ್, ಕಲ್ಯಾಣ್ ಕುಮಾರ್, ಲಕ್ಶ್ಮೀದೇವಿ, ಬಾಲಕೃಷ್ಣ, ನರಸಿಂಹರಾಜು ಅವರಂತಹ ಅದೇಷ್ಟೋ ಪೋಶಕ ನಟರು ಬಂದಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಅಶ್ವತ್ ಅವರ ವಿಶೇಷತೆನೆ ಬೇರೆ. ತಂದೆ, ಅಣ್ಣ, ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ, ದೊಡ್ಡಪ್ಪ, ಅಳಿಯ ಹೀಗೆ ಯಾವುದೇ ಪಾತ್ರಕ್ಕೂ ಜೀವ ತುಂಬುತ್ತಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಶ್ವತ್. ಮಾದರಿ ತಂದೆಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ನೀಡಿದ ಈ ನಟ, ಅದೇಕೋ ಹಾಸ್ಯ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ. ಮಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲ ಗಂಭೀರ ಪಾತ್ರಗಳು. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಗಂಭೀರ ಹಾಸ್ಯ.
ಜೇನುಗೂಡಿನ "ನೀನೆಲ್ಲಿ ನಡೆವೆ ದೂರ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಲೋಕವೆ" ಹಾಡೇ ಆಗಿರಬಹುದು, ಭಂಗಾರದ ಗುಡಿ ಚಿತ್ರದ "ಥೈಯ್ಯ ಥಕ ಥೈಯ್ಯ ಥಕ ಕುಣಿಯೋ ಬೊಂಬೆ" ಹಾಡೇ ಆಗಿರಬಹುದು ಇನ್ನೂ ಯಾರ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದಲೂ ದೂರವಾಗಿಲ್ಲ. "ಎಮ್ಮೆ ತಮ್ಮಣ್ಣ", "ನಂದಾ ದೀಪ", "ಮುದುಡಿದ ತಾವರೆ ಅರಳಿತು", "ನೆಂಟರೋ ಗಂಟು ಕಳ್ಳರೋ", "ಗಾಳಿ ಗೋಪುರ", "ಹೃದಯ ಹಾಡಿತು", "ಕರ್ಣ", "ಶಬ್ದವೇದಿ", "ಧೂಮಕೇತು", "ಸಿಪಾಯಿ ರಾಮು", "ಶಃಭಾಶಃ ವಿಕ್ರಂ", "ನಾ ನಿನ್ನ ಬಿಡಲಾರೆ", "ಸತ್ಯ ಹರಿಶ್ಚ್ಂದ್ರ", "ಕಸ್ತೂರಿ ನಿವಾಸ", "ಬಂಗಾರದ ಪಂಜರ", "ನಾವಿಬ್ಬರು ನಮಗಿಬ್ಬರು", "ಕರುಣಾಮಯಿ", "Africaದಲ್ಲಿ ಶೀಲ", "ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದ ಮಗ", "ಬೆಳ್ಳಿ ಮೋಡ", "ಗುರು ಜಗದ್ಗುರು", "ರಾಜ ನನ್ನ ರಾಜ", "ಬಾಜಾರ್ ಭೀಮ', "ಭೂಪತಿ", "ವಸಂತ ಲಕ್ಶ್ಮಿ", "ಬ್ರಂಹ ವಿಷ್ಣು ಮಹೇಶ್ವರ", "ಶೃತಿ ಸೇರಿದಾಗ", "ಭಾಗ್ಯಾದ ಲಕ್ಶ್ಮಿ ಬಾರಮ್ಮ", "ಹೊಸ ಬೆಳಕು", "ಗಾಳಿ ಮಾತು", ಹೀಗೆ ಅವರು ತೋರಿದ ನಟನಾ ಕೌಶಲ್ಯ ಕೆಲವೇ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಲ್ಲ ಹಲವು.
"ಆಶಾಡಭೂತಿ"ಯ ರಂಗಣ್ಣನ ಪಾತ್ರ ಜನ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಗಳಿಸಿದೆ. "ಜೇಡರ ಬಲೆಯ" ಖಳನಟನ ಪಾತ್ರ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದರೂ ಜನರು ಅಶ್ವತರನ್ನು ಖಳನಟನಾಗಿ ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ. ಕೆದರಿದ ಕೂದಲು, ಉಬ್ಬು ಹಲ್ಲು, ಅವಿನಾಶ.... ಅವಿನಾಶ.... ಎಂದು ಕಿರುಚುವ "ಜನ್ಮ ಜನ್ಮದ ಅನುಬಂಧ" ಚಿತ್ರದ ಆ ಹುಚ್ಚುದೊಡ್ಡಪ್ಪ. ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಊರುಗೋಲು ಹಿಡಿದು, ಪುಂಡ ಶಿಶ್ಯನಿಗೆ ಬುದ್ದಿಮಾತು ಹೇಳುವ "ನಾಗರಹಾವಿನ" ಆ ಚಾಮಯ್ಯ ಮೇಷ್ಟ್ರು. ಬಿಳೀ ಕೂದಲು, ಗಾಂಧೀಜಿ ತರಹದ ಕನ್ನಡಕ, ಸತ್ತ ಹೆಂಡತಿಯ ಶವದ ಮುಂದೆ "ಈ ತಾಯಿ ರುಣ ಇವತ್ತಿಗೆ ಮುಗೀತು, ಇನ್ನು ಆ ತಾಯಿ(ದೇಶದ) ತೀರಿಸು" ಎಂದು ಯುದ್ದಕ್ಕೆ ಹೊರಟ ಮಗನಿಗೆ ಹೇಳುವ "ಮುತ್ತಿನ ಹಾರ"ದ ಆ ತಂದೆಯ ಪಾತ್ರ ಯಾರಿಗೆ ತಾನೆ ಇಷ್ಟ ಆಗಲ್ಲ. ಸಿನಿಮಾ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೂ ಮೀರಿ ಕಲೆ ಎಂದು ನಂಬಿ ಬಾಳಿ ಬದುಕಿದವರು ಅಶ್ವತ್.
ಎಷ್ಟೇ ಜನಪ್ರೀಯತೆ ಬಂದರು, ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿನ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ, ತಾವು ಮಾಡಿದ ನಟನೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ತಮಗೆಷ್ಟು ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟು ಸಂಭಾವನೆ ಮಾತ್ರ ತೆಗೆದುಕೋಂಡವರು ಅಶ್ವತ್. ಅವರ ಕೊನೆಯ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಅವರು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಸಂಭಾವನೆ ರೂ. 1೦,೦೦೦/- ಮಾತ್ರ. ಒಡಾಟಕ್ಕೆ ಕಾರು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದೆ, ಮೈಸೂರಿನ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ ಶೂಟಿಂಗ್ ಇದ್ದರೆ ಆಟೋದಲ್ಲೋ, ಟಾಂಗಾದಲ್ಲೋ ಹೋಗಿ ಬರುತಿದ್ದರು. ಊಟ ತಿಂಡಿಗೆಂದು ನಿರ್ಮಾಪಕರಿಂದ ಹಣ ಸುಲಿಗೆ ಮಾಡಿದವರಲ್ಲ. ಎ.ಸಿ. ಕಾರು ಕಳಿಸಲಿಲ್ಲ ಅಂತಾನೋ, ಹೊಟೆಲಿನಲ್ಲಿ ಎ.ಸಿ. ರೂಮು ಕೊಡಲಿಲ್ಲ ಅಂತಾನೋ ಶೂಟಿಂಗ್ ಕ್ಯಾನ್ಸಲ್ ಮಾಡೊ ಇವತ್ತಿನ ನಟರು, ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಸಂಭಾವನೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆಂದು ರಂಪಾಟ ಮಾಡೊರು, ಇನ್ನೂ ತಾವು ಮಾಡಿದ ಚಿತ್ರ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗದಿದ್ದರೂ ಸಾಲ ಮಾಡಿ ಶೋಕಿ ಮಾಡೊರು, ಒಂದೆರಡು ಚಿತ್ರ ಹಿಟ್ ಅಗ್ತಿದ್ಹಾಗೆ ತಮ್ಮ ಸಂಭಾವನೆ ಎರಿಸೊ ಇವತ್ತಿನ ನಟರು ಅಶ್ವತ್ ರಿಂದ ಕಲಿಯಬೇಕದ್ದು ತುಂಬಾ ಇದೆ.
ಮೇಷ್ಟ್ರೇ, ನಿಂಮ್ಮಿಂದ ಕಲಿಬೇಕಾದ್ದು ತುಂಬಾ ಇದೆ ಮೇಷ್ಟ್ರೇ.
Subscribe to:
Posts (Atom)